Karpaty zdobywają puchar

Zakończył się V jubileuszowy turniej o "Puchar Pamięci Małego Powstańca". Emocji i zaangażowania nie zabrakło na boisku, nawet niektórzy przesadzili z tą motywacją na trybunach. Oprócz tego, że była to doskonała lekcja historii, można było porównać swoje umiejętności z rówieśnikami z Niemiec czy też Ukrainy. Chociaż zwycięzcami mógł czuć się każdy z uczestników.   

Za nim rozegrano na płycie głównej mecz finalowy i o trzecie miejsce, na bocznym boisku odbyły się mecze o niższe lokaty. Nawet nie wiedziałem, że tak można się sieszyć się z zajęcia piątego miejsca. Młodzi piłkarze 303 PSC Northampton wygrali swój pojedynek w rzutach karnych i już zapowiadają, iż będą ostro trenować i przyjadą tu na pewno za rok walczyć o wyższe pozycje. Na bocznym boisku zobaczyłem wielką radość, ale mnóstwo goli i techniczne umiejętności czekały mnie oraz kibiców w finałowych meczach. 

O brązowy medal zmierzyła się niemiecka Fortuna Dusseldorf z FC Lwów. Spotkania odbywały się przed południem i już czuć było lekki upał. Dodatkowo temperaturę podnieśli  zawodnicy, którzy pokazali dobry radosny futbol. Ci którym piłka rodaków Beckenbauera kojarzy się z żelazną defensywą i konsewwencją muszą przewartościować swoją wiedzę o piłce. Widać po młodych chłopcach z Fortuny jak tam się gra: szybko, precyzyjnie, dobrze technicznie, cały czas do przodu. Efekt takiej gry? Wygrana 13:0 w meczu o brąz!Dodam jeszcze, że po pierwszej połowie było 4:0.

W finale zmierzyła się Polonia oraz Karpaty Lwów. Po wczorajszym laniu Ślaska Wrocław w el. Ligi Mistrzów była to kolejna możliwość porównania, gdzie jesteśmy my a gdzie Europa jeszcze bardziej wschodnia. Przeczucia miałem nie najlepsze, bo w drodze do finału Karpaty pokonały Fortunę 2:0, ale jak wiadomo w piłce wszystko fortuną się toczy. Niestety już na początku meczu bardzo "żywe srebro" Karpat z numerem 10 strzela Polonii na 1:0. Mija jednak z 5 minut i nie chcę mówić, że był to strzał życia i zapeszać, ale na pewno stadiony świata. Młody polonista, Kamil Niewiadomski uderzeniem z dystansu lobuje bramkarza i doprowadza do remisu. To jednak działa jak płachta na byka. W odwecie lwowianie punktują polonistów, a dokładnie robi to zawodnik z numerem 10 kolejno na 2:1 i 3:1. Ostatecznie pierwsza połowa kończy się wynikiem 5:1 dla Karpat.W drugiej odsłonie tempo trochę siada. Gospodarze turnieju nie mają pomysłu na zdobywanie kolejnych bramek a goście są zadowoleni z prowadzenia mimo wszystko zdobywają kolejnego gola. W odwecie polonista z numerem 9 strzela z dystansu, bramkarz Karpa popełnia babola i wpuszcza go między nogami.Ostatecznie mecz kończy się wynikiem 7:2.

Na koniec turnieju każdy z uczestników otrzymał jakaś pamiątkę. Niestety w seniorskiej piłce tak dobrze już nie będzie. Ja trenerem nie jestem ale zastanawiam się jak zniwelować takie ruchy u zawodnika z rocznika 2002 stoi na boisku i trzyma się pod boki zamiast wyjść do piłki? Jak nauczyć dzieci, że przegrywać to nie wstyd, i że trzeba grać do końca a nie machać rękami, i udawać "sfochowanych". Albo czas w końcu zabrać im żółte buty. Macie jakieś pomysły?